* * *
Yine dürbünün tersinden mi bakıyorum ne? Dünya İnsan Hakları Günü'nü FOX'un sabah haberlerini izlerken duydum. Yani toplumu bilgilendiren bir haberciden. Sonra da aklıma, şu veya bu nedenden dolayı içerde yatan onlarca gazeteci meslektaşım geldi. Özgürlük hakları elinden alınmış, kalemi kırılmış, susturulmuş. Yani ben olaya insanlık açısından bakıyorum, belki biraz da duygusal.
* * *
Şimdi, bu Dünya İnsan Hakları Günü'nü 70 yıldır kutluyormuşuz ya. İyi de insan hakları kavramını, lafta kalmayıp da özde benimsemiş miyiz? Mesela, İnsan Hakları Evrensel Bildirisi'nin temelini oluşturan bir cümle şöyle diyor; 'İnsan hakları, en başta yaşam ve özgürlük olmak üzere sağlık, eğitim, yiyecek, barınma ve toplumsal hizmetler de içinde olmak üzere, sağlığına ve esenliğine uygun bir yaşam düzeyine kavuşma; yasanın koruyuculuğundan eşit olarak yararlanma'... Çalışma ve işini seçme özgürlüğü din, vicdan, düşünce ve anlatma özgürlüğü de bildirinin içerisinde yer alan ve dikkat çeken cümleler.
* * *
İşte tam da burada çanak çömlek patlıyor. İnsan Hakları diyoruz ya, biz toplum olarak daha birbirimizin insani haklarına saygı duymuyor, insan haklarını gasp ediyoruz. Yenice kutladık Engelliler Günü'nü. Engellilerin haklarına saygı duymayarak, ellerinden alarak. Ya sağlık haklarımız, 'İnsan sağlığı bu kadar ucuz mu' türünden değil mi? Eğitim, parası olanla olmayan arasında hak terazisi şaşmamış mı? Oyun çağında olan çocuklarımız sokaklarda para kazanma derdinde değil mi? Ya çocuk gelinler, ne hak ne hukuk tüm insani hakları gasp edilmiyor mu? Dahası, gözün üstünde kaşın var diye sokak ortasında işlenen cinayetlerle insanların yaşam hakları yok edilmiyor mu?
* * *
Velhasıl-ı kelam biz toplum olarak birbirimizin haklarına saygı göstermiyoruz maalesef. Her konuda halen 'Hamili kart yakinimdir'deyiz. Dünya İnsan Hakları Günümüz kutlu mutlu olsun!