Dünya ne yazık ki insan hakları konusunda sınıfta kaldı. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nin Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nda ilan edilmesinin üzerinden 72 yıl geçmesine karşın, emeğin sömürülmesine, haksızlıkların sürmesine, kanın akmasına, masumların öldürülmesine, insanların yerinden yurdundan edilmesine engel olunamıyor. Haksızlık artık bireysellikten çıkmış, bazı ülkelerin yazgısı haline gelmiş; şiddet kanıksanmış, zulüm egemenlik enstrümanına, körlük ve sağırlık bir iletişim biçimine dönüşmüştür. 'İnsanca yaşama' hakkının sınırlarını belirleyen beyannameye rağmen, ne yazık ki, emeğin sömürülmesine, haksızlıkların sürmesine, kanın akmasına, masumların öldürülmesine, insanların yerinden yurdundan edilmesine engel olunamadı. Srebrenitsa'da, Hocalı'da, Halepçe'de, Doğu Türkistan'da yaşanan soykırımlar bu dünyanın gözü önünde gerçekleşmiş; Filistin, Irak, Afganistan, Suriye, Libya göz göre göre işgal edilmiş; iç savaş, salgın ve açlık insanlık tarafından Afrika'nın normal hali gibi kanıksanmıştır. Başakşehir Kulübü'nün yardımcı antrenörü Pierre Webo, maç esnasında stadyumda ırkçı saldırıya maruz kalabiliyor. İslamofobi bilinçli bir şekilde yaygınlaştırılıyor, Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (SAV) yapılan hakaretlere başka konularda özgürlük savunucusu, barış elçisi olanlar sağır ve dilsiz kalıyor. Mescid-i Aksa'ya yönelik çirkin saldırılar karşılıksız kalıyor. Bütün bunlar göstermektedir ki, başta Batı olmak üzere, birçok devlet için bazı temel insan hakları bile sadece kendileri için geçerlidir. Bugün dünyanın vicdanlı tüm insanlarının, uluslararası kuruluşların, hükûmetlerin önündeki en büyük görev, insanlığı tehdit eden tehlikelere karşı tedbir almak, maddi ve manevi tüm tahripleri ortadan kaldıracak adımları atmaktır. İnananların dayanışma içerisinde, adil olanların daha güçlü, emeğin daha kıymetli olduğu; hiçbir insanın mağduriyet ve mahrumiyet yaşamadığı bir dünya temennisiyle. Eğitim Bir Sen Antalya Şube Başkanı Bülent MİRAN