Başkalarının mutsuzluğundan mutlu olanlar, başkalarının mutsuzluğunu ödüle tahvil edenler. Yitip giden hayatlar ve acı son!
Güney Afrika’da beyazların oturduğu orta sınıf bir mahallede büyürken siyahi bir garsonun beyazlar tarafından tartaklandığına tanıklık etmişti. 19 kişinin öldüğü, 217 kişinin yaralandığı bombalı saldırıyı görmüştü. Gazeteci olmaya karar vermiş, spor fotoğrafçısı olmuştu. Fakat o vahşeti fotoğraflamak istiyordu! Çünkü orada ödül vardı, ün vardı, para vardı.
İşte bu hırs onun sonu oldu.
Gazeteci Kevin Carter, Birleşmiş Milletlere ait insani yardım gemisiyle Güney Sudan’a gitmişti. Köy halkına gıda yardımı yapılacak, Carter de bunu fotoğraflayacaktı. Bu yardım görüntülerinin ona ödül getirmeyeceğini biliyordu. O heyecan ve ödül getirecek fotoğraf arıyordu. Bir kilometre kadar kamptan uzaklaşmıştı ki hayatını değiştirecek bir olayla karşılaşmıştı.
Küçük bir siyahi kız çocuğu yığılıp kalmıştı ve hemen arkasında ölmesini bekleyen yırtıcı bir akbaba vardı. Carter, akbabayı korkutup kaçırmamak için 10 metre kadar yaklaştı. Az sonra vahşetin fotoğrafçısı olacak ve büyük ödülü alacaktı.
Ve deklanşöre bastı.
Fotoğraf; Bir leşçi olan akbaba ve ölmesini beklediği küçük siyahi çocuk;
Gazeteci Kevin Carter, fotoğrafı çekmiş, ardına bakmadan çekip gitmişti.
O küçük kızın hayatını mutlu bir ödüle tahvil etmişti. O çocuğun mutsuzluğu ve sonu onun mutluluğu olmuştu.
Fotoğraf New York Times’ta yayınlanmıştı.
O fotoğrafla Pulitzer Ödülü aldı.
Fakat o fotoğraf dünyada büyük bir tartışmaya neden oldu. Carter, aklı başında olan insanların hedefindeydi. Soru şuydu;
‘O çocuğu nasıl da vahşete terk etmişti?’
Savunması daha beterdi Carter’ın;
“Ben yardım görevlisi değilim, gazeteciyim!”
O’na “Vahşetin Paparazzisi” dediler.
Ödül avcısı buna dayanamadı ve 27 Temmuz 1994’de intihar etti.
Arabasının egzozunu oturduğu koltuğa verdi.
Koltuğa bıraktığı notta şu cümle dikkat çekiyordu;
“Ben gerçekten, gerçekten üzgünüm, para için bir sevinç kiraladım.”
Şunu sorguluyoruz.
Önce insan mı olunmalı, yoksa gazeteci mi?
O çocuğun yaşamı Plutzer ödülünden daha mı değerliydi?
Meslektaşlarıma öğüdümdür.
Kiralık bir sevinç için yanlışa düşmeyin!