Stresli durumda; kas gerginliği, çarpıntı, titreme, terleme, yorgunluk, halsizlik, mide ve bağırsak belirtileri gibi bedensel belirtilerin yanında; mutsuzluk, zevk alamama, kaygı, huzursuzluk, öfke hali gibi duygusal belirtiler, unutkanlık, konsantrasyon problemleri gibi bilişsel belirtiler, uyku bozuklukları, yeme alışkanlığında değişiklik, alkol ve madde kullanımı gibi davranışsal belirtiler olabilir.
Stresle baş etmede ilk adım, bireyin kendi stresini fark edip kendisinde stres oluşturan durum ile yüzleşmesidir. Sonrasında bu durumu nasıl algıladığına ve stres kaynağına nasıl tepki verdiğine dair farkındalık kazanması, neler yapabileceğine dair strateji geliştirmesi ve elinden birşeyin gelmediği, stresin kaynağını kontrol edemediği durumla uzlaşması, yapamayacaklarından vazgeçmesi önerilebilecekler arasındadır. Örneğin, kişi stresini tetikleyen; gürültülü, karanlık, sevmediği ortamlardan, ya da kendisinde endişeyi tetikleyen kişilerden uzaklaşabilir. O anda kendisine iyi gelen, onu motive eden fikirleri hatırlaması, öncesinde durumun üstesinden geldiğini ve o durumdaki hissiyatını hayal etmesi, kendisi için rol model olan, örnek aldığı kişilerin aynı durumda nasıl davranıyor olacaklarını düşünmesi, yapılabilecekler konusunda yola çıkmak, kontrolü ele almak, bireysel olarak yapılabileceklerden sadece birkaçıdır. Bunun yanında aile ve sosyal çevrenin desteği, kişinin günlük hayatını nasıl sürdürdüğü, keyif aldığı aktivitelere vakit ayırması, beslenme ve uyku düzenine dikkat etmek, düzenli egzersiz yapmak, gevşeme ve nefes teknikleri psikoeğitimide stresle baş etmede yardımcı olabilecek faktörlerdir. Kişi tüm bunlara rağmen, stresiyle baş edemiyor ve bu durum hayatını olumsuz olarak etkilemeye devam ediyorsa uzman desteği mutlaka alınmalıdır.
