12 Mart 1971 Muhtırası öncesinde yönetime karşı toplumdaki ideolojik, sosyolojik ve siyasal fikir ve söylemler şiddet yoluyla susturulmuştur. Amerika karşıtı eylemlerin de 12 Mart’a giden yolun taşlarını ABD’nin ördüğü defalarca söylenmiş, yazılmıştır. O dönemde Attila İlhan mahpushanede bulunan bir mahkûmun yaşadıklarını anlatan bir şiir yazar. Mahkûmu konuşturur.
Bir daha böyle günlerin yaşanmaması dileğiyle;
‘Salı gecesi;
Kara bir balta buldu akşam vuracak noktayı
Hücreler doldu bir ıslık en yakın Maçka tramvayı
Kim bırakmış yalnızlığıma bu Hüzzâm şarkıyı
Kimin bu karanlık, kimler sürgülemişler kapıyı
İnsan olan bağlar her koptuğu yerden yaşamayı
Daktilolar camları bulutlu sorgu odalarında
Didiklemez mi özgürlüğünü Sansaryan hanı'nda
Küflenir suyun bir bakır çalığı birikir ağzında
Kendini öldürmeyi belki bin kere tasarlarsın da
Bir kere aklından geçmez bitirmeden ölmek şarkıyı
Gönlünde büyüttüğün o müthiş ünlem içindir ki
Seni kapattıkları öyle rezil o kadar çirkindir ki
Çıplak bir lâmba mısın dört duvar içindeki
Ne lâmbası/söndürülen bütün ilk gençliğindir ki
Gözlerin zehirlense de suç sayarsın
Ağlamayı görülmez dev böceklerdir
Sanki büyülü duyargalar uçaksavar ışıldakları
Gökyüzünde bir yanlış arar Tophane Rıhtımında
Acı acı gemiler kalkar hücreleri akşam olur
Haydut öfkeleri kaplar ezerim sanırsın
Vurursan tek bir yumrukta dünyayı
Tutanak 2
Elektrik elletirler kıvılcım yalatırlar
Tuzruhu damlatırlar kulak boşluğuna
Çekip alırlar kerpetenle tırnaklarını
Öğrenmek istedikleri aslında bildikleridir
Geceleri rüyalarına girip uykularını kaçıran
İnsanın insanı soyduğu derisini yüzdüğü
Duruşma arası;
(O varsa kırılır buzlu camları kışın anlamı yoğunlaşır
Anlamsız bir yaşayışın gerçi farkındayız
Adı belirsiz bir yanlışın
Acaba ben çok mu esmerim?
O çok mu sarışın?
Yansımaz oldu aydınlığı yüzüme haftalardır
Yazdıklarında bile gizli bir uzaklık vardır
Eylem bir dağıldı mı bütün boğazlar daralır
Ben başka bir erkek olurum o başka bir kadın)
Gereği düşünüldü;
Mahcup yaseminler son balkonların süsü
Özgürlük özlemleridir genişletir gönlümüzü
Savcılar ağır sürgünlerden yankılansa da
Bir yer gelir ki artık ne savunma içgüdüsü
Ne heyecandır kalır ne de yürek üzüntüsü
Yalnız bir daktilo çıplak bir masada
Toplumcularız karakollarda açtık gözümüzü
Verirse halklar verir tarihte hükmümüzü
Gizle de yargılansak 3.ağırceza'da
Yarın 21 Mart Dünya Şiir günü.
Dünya Şiir Günü kutlu olsun.