Bir insanın ömrü boyunca, başına gelebilecek en kötü durumu yaşayan bir adam, acısından doğan büyük öfkesini sessizliği ve yalnızlığıyla dindirmeye çalışıyor. Mektuplar yazıyor, birine değil, kavramlara, hislere.


“Ölüm”e kızıyor mektuplarında, pazarlık yapmış, 6 yaşındaki kızı yerine kendisini almasını istemiş. Ölüm bu pazarlığı kabul etmediği için ona öfkeli. Ve hep ölüme hakaret ediyor mektuplarında.
“Sevgi”ye mektuplar yazıyor, ona artık inanmadığını ve artık asla hayatında sevgiye yer vermeyeceğini söylüyor.
“Zaman” a kızdığı mektuplarında onun, sefil ve zavallı olduğunu yazıyor.


Hayatının en kederli dönüm noktasında sorguladığı bu kavramlar, birer birer karşısına çıkıyor, insan suretinde ve mektupta okuduklarıyla ilgili kendilerini savunuyorlar. Kahramanımızın, ölüm karşısındaki çaresizliği, aklının sınırlarını zorlayan bu durumu kabulleniyor. İlk karşılaşmalarda şaşkınlığını ve kendisinden şüphesini izliyor seyirci. İkinci karşılaşmada ise; bu 3 mistik insana da tüm öfkesinin nedenlerini bağıra çağıra haykırıyor. Bu arada kendisiyle benzer acıyı yaşayan insanların bulunduğu terapi gruplarına katılıyor.


Filmi izlerken beklediğim, bu üç kavramla ilgili daha felsefi açıklamalar ya da kanıtlardı. Nedense konu hızlıca toparlanmış ve gizlerle dolu bir sona bağlanmış gibi. Kahramanımızın, bu alışılmışın dışında konuşmaları yapmasına sebep olan arkadaşlarının da ayrı hikayeleri var senaryo içinde. Onların da aslında, “sevgi”, “ölüm” ve “zaman” la aralarında çözemedikleri hesapları olduğunu anlıyoruz. Sonunda tüm taşlar hızlıca yerine oturuyor da sanki biraz fazla hızlandırılmış şekilde bitiyor. Yine de, başrolde Will Smith olunca, kendi adıma toleransım her zaman daha yüksek. Ayrıca, sorgusuz sualsiz izleme sebebim olan , Edward Norton da var. Oyuncu kadrosu zaten başlı başına çekiyor izleyiciyi; Kate Winslet , Keira Knightley , Helen Mirren …
Filmin orjinal ismi “Collateral Beauty” , o nedenle “Gizli” diye çevrilmesi anlatmak istediği anlamı vermiyor aslında. “Collateral” kelimesini Türkçeye tam olarak nasıl çevirebiliriz bilemiyorum ama filmi izledikten sonra “Tamamlayıcı Güzellik” daha uygun olurmuş gibi hissettim. Collateral Beauty filmini “Marley ve Ben” ve “Şeytan Marka Giyer”in de yönetmeni olan David Frankel yönetmiş. Senarist ise “Hayatım Yalan” ve “Borsa: Para Asla Uyumaz” filmlerinin de senaryosunu yazan Allan Loeb.
"Sevgi", "Zaman" ve "Ölüm" üzerine, çok derin olmasa da söyleyecek sözleri olan bu dram filmini izlemek isterseniz, benim gibi beklentinizi yüksek tutmamanızı öneririm.